Les bíbliuna
Onnur Mósebók
- 1„Hetta er tað, ið tú skalt gera við teir, táið tú halgar teir at tæna Mær sum prestar: Tak ungan tarv, tveir veðrar, ið ikki hava lýti,
- 2ósúrgað breyð, ósúrgaðar køkur við olju í, og ósúrgaðar flatkøkur, smurdar við olju; av fínum hveitimjøli skalt tú baka tað!
- 3Legg tað so í kurv og ber tað fram í kurvini, táið tú leiðir fram tarvin og veðrarnar báðar!
- 4Lat so Áron og synir hansara stíga fram at durum samkomutjaldsins, og vaska teimum í vatni!
- 5Tak síðani klæðini, og lat Áron í undirkyrtilin, kápuna, ið hoyrir til lívkyrtilin, lívkyrtilin sjálvan og bringudúkin, og bind lívkyrtilsbeltið um hann,
- 6set húgvuna á høvd hansara, og fest hitt heilaga pannuprýðið* á húgvuna!
- 7Tak so salvuoljuna og hell hana út yvir høvd hansara og salva hann!
- 8Lat harnæst synir hansara stíga fram, og lat teir í undirkyrtlar,
- 9og bind belti um teir – bæði Áron og synir hansara – og bind hinar høgu húgvurnar á teir! Síðani skulu teir hava prestadømið sum ævigan rætt. So skalt tú innseta Áron og synir hansara.
- 10Tarvin skalt tú leiða fram at samkomutjaldinum, og Áron og synir hansara skulu leggja hendur sínar á høvd tarvsins.
- 11Drep so tarvin fyri ásjón HARRANS fyri durum samkomutjaldsins,
- 12og tak av blóði tarvsins og smyr við fingrinum á altarhornini! Avlopið av blóðinum skalt tú stoyta niður við altarið.
- 13Alla netjuna, tað størra livrarblaðið og bæði nýruni við nýrumørinum skalt tú taka og brenna á altarinum.
- 14Men kjøt tarvsins, húðina og gorið skalt tú brenna upp uttan fyri tilhaldið; tað er syndoffur.
- 15Tínæst skalt tú taka annan veðrin, og Áron og synir hansara skulu leggja hendurnar á høvd hansara.
- 16Drep síðani veðrin, tak blóð hansara og slett rundanum á altarið!
- 17Sker so veðrin sundur, vaska innvøl hansara og føturnar, legg tað oman á hini stykkini og høvdið,
- 18og brenn allan veðrin á altarinum! Tað er brennioffur til HARRAN. Góður angi, eldoffur til HARRAN er tað.
- 19Síðani skalt tú taka hin veðrin, og Áron og synir hansara skulu leggja hendurnar á høvd hansara.
- 20Drep nú veðrin, tak av blóði hansara og smyr á høgru oyralippu Árons og sona hansara og á tummilfingurin á høgru hond og stórutá á høgra fóti teirra! Avlopið av blóðinum skalt tú sletta rundanum á altarið.
- 21Tak so av blóðinum, ið á altarinum stendur, og av salvuoljuni, og slett á Áron og klæði hansara, somuleiðis á synir hansara og á klæði teirra – so verður hann heilagur, hann sjálvur og klæði hansara, og somuleiðis synir hansara og klæði teirra!
- 22Síðani skalt tú taka tað feita av veðrinum, hárónna og netjuna, tað størra livrarblaðið, bæði nýruni við nýrumørinum og tað høgra tjógvið – tí hetta er vígsluveðrurin;
- 23og úr kurvini við hinum ósúrgaðu breyðunum, sum stendur fyri ásjón HARRANS, skalt tú taka rundkøku, oljukøku og flatkøku.
- 24Alt hetta skalt tú leggja í hendur Árons og sona hansara og lata teir sveiggja tað fyri ásjón HARRANS.
- 25Tak tað so úr aftur hondum teirra og brenn tað á altarinum – oman á brenniofrinum – til góðan anga fyri ásjón HARRANS! Tað er eldoffur fyri HARRANUM.
- 26Tak síðani bringuna av vígsluveðri Árons og sveiggja hana fyri ásjón HARRANS – hon skal vera tín partur!
- 27Soleiðis skalt tú halga sveiggibringuna og offurgávutjógvið – tað, ið sveiggjað verður, og tað, ið givið verður, av vígsluveðri Árons og sona hansara.
- 28Og tað skulu Áron og synir hansara hava sum nakað, ið teir í allar ævir eiga hjá Ísraelsmonnum; tí tað er offurgáva, og sum offurgávu skulu Ísraelsmenn geva tað av takkofrum sínum, sum offurgávu sína til HARRAN.
- 29Hini heilagu klæðini, ið Áron hevur, skulu synir hansara hava eftir hann; í teimum skulu teir vera, táið teir verða salvaðir og innsettir.
- 30Í sjey dagar skal tann av sonum hansara, sum prestur verður í hansara stað, vera í teimum – hann, ið fara skal inn í samkomutjaldið at gera tænastu í halgidóminum.
- 31– Síðani skalt tú taka vígsluveðrin og kóka kjøt hansara á heilagum staði.
- 32Og kjøt veðrsins og breyðið, sum í kurvini er, skulu Áron og synir hansara eta fyri durum samkomutjaldsins.
- 33Teir skulu eta hesi stykkini, sum bót verður gjørd við, táið teir verða innsettir og halgaðir; men ein, ið ikki er vígdur, má ikki eta av tí, tí tað er heilagt.
- 34Og loypur nakað av vígsluoffurkjøtinum ella breyðinum av til morgunin eftir, so skalt tú brenna hetta, ið eftir er; etið má tað ikki verða, tí tað er heilagt.
- 35Soleiðis skalt tú gera við Áron og synir hansara, í einum og øllum sum Eg havi álagt tær. Í sjey dagar skal innseting teirra vara.
- 36Hvønn dag skalt tú ofra tarv sum syndoffur til at gera bót; tú skalt reinsa altarið frá synd við at gera bót fyri tað, og tú skalt salva tað og soleiðis halga tað.
- 37Í sjey dagar skalt tú gera bót fyri altarið og halga tað; soleiðis verður altarið háheilagt; hvør tann, ið nemur við altarið, verður heilagur.*
- 38Hetta er tað, ið tú skalt ofra á altarinum: Hvønn dag tveir veturgamlar seyðir – altíð.
- 39Annan seyðin skalt tú ofra um morgunin, og annan um sólsetur.
- 40Saman við hinum fyrra seyðinum skalt tú ofra tíggjundapartin av efu av fínum mjøli, blandað við fjórðingin av hin av olju av stoyttum oljuberum, og sum drykkjuoffur fjórðingin av hin av víni.
- 41Hin seyðin skalt tú ofra um sólsetur; saman við honum skalt tú ofra sama matoffur og drykkjuoffur sum um morgunin – til góðan anga, eldoffur til HARRAN.
- 42Hetta skal vera dagliga brennioffur tykkara, mann eftir mann, sum skal verða borið fram fyri ásjón HARRANS fyri durum samkomutjaldsins, har sum Eg skal opinbera Meg fyri tær at tala við teg.
- 43Har er tað, Eg skal møta børnum Ísraels, og tað skal verða halgað av dýrd Míni.
- 44Bæði samkomutjaldið og altarið skal Eg halga, og Áron og synir hansara skal Eg halga at tæna Mær sum prestar.
- 45Eg skal búgva millum børn Ísraels og vera Gud teirra;
- 46og tey skulu sanna, at Eg eri HARRIN Gud teirra, sum leiddi tey út av Egyptalandi, fyri at Eg skuldi búgva millum teirra – Eg, HARRIN Gud teirra.“
